چهار نکته درباره فغانی و نقش جنگی در یک بازی فوتبال

به گزارش آوای قیروکارزین به نقل از جهان نیوز به نقل از فارس، خوش و بش گرم با رئیس‌جمهور آمریکا و ژست خاص علیرضا فغانی در عکس یادگاری با ترامپ پس از فینال جام جهانی باشگاه‌ها، یک اتفاق معمولی ورزشی نبود.

یک: علیرضا فغانی قبل از این با اقدامات و سخنانی نشان داده بود که اهل کنش سیاسی هست. بنابراین اولین نکته این است که رفتار گرم او با ترامپ و عکس یادگاری با ترامپ و ژست بدنی مشابه با رئیس‌جمهور آمریکا و بعد با افتخار آنها را در اینستاگرام شخصی منتشرکردن، یک رفتار فوتبالی و یا اقدام معمولی یک داور بین‌المللی نیست و نمی‌توان بدون پیشینه سیاسی او تحلیل کرد. ضمن اینکه وقتی صدها هم‌وطن با مشارکت آشکار و پشتیبانی مستقیم رئیس‌جمهور آمریکا به خون خودشان غلتیده‌اند و جامعه ایرانی داغدار است، فغانی بدون آگاهی از تبعات اقدام خود وارد چنین رفتاری نشده و این یک اقدام آگاهانه و شفاف است.

دو: عموم اشتباه هم از این نکته اتفاق می‌افتد که عده‌ای تلاش می‌کنند رفتار یک فرد همانند فغانی را در چارچوب یک ورزشکار و یا داور بین‌المللی تحلیل یا منعکس کنند و به‌گونه‌ای القا می‌کنند که انگار این اقشار اساساً هیچ رفتار و کنش سیاسی ندارند و همواره باید آنها را در همان چارچوب حرفه‌ای خودشان تحلیل کرد و ابعاد رفتارهایشان را تخفیف سنگین داد! این در حالی است که بروزدادن رفتار سیاسی به پیشه فرد مربوط نیست و هر فردی با هر نوع شرایط شغلی و اجتماعی می‌تواند رفتار و کنش سیاسی داشته باشد و ما ورزشکار و فوتبالیست مطرح جهانی با رفتارهای آشکار سیاسی که اتفاقاً مسئولیت سیاسی مواضع خود را هم خیلی حرفه‌ای پذیرفتند، زیاد سراغ داریم . بنابراین اتفاقاً این یک تله بزرگ رسانه‌ای است که می‌خواهند امثال فغانی هم ضربه به ایران و ایرانی بزنند و هم هزینه سیاسی کمتری بپردازند.

سه: چیز دور از ذهنی نیست وقتی نفرت از اقدامات جنگی کشوری مثل آمریکا علیه مردم ایران بالا رفته و خود این موضوع یک شکست بزرگ برای آنها محسوب می‌شود، طبیعی است که برای تعدیل و کاهش این نفرت اجتماعی که برای اثربخشی جنگ‌های بعدی به آن نیاز دارند، به دنبال راه‌های متفاوت و جدیدی باشند. افرادی مثل فغانی که با توجه مواضع سیاسی سابق، آگاهانه دوست دارند در این نقش‌ها بازی کنند، بهترین گزینه برای کمک‌گرفتن هستند. هم پوشش کار حفظ می‌شود و هم تصور خامشان هم همین است که مردم نیز احساس نمی‌کنند یک اقدام سیاسی و اجتماعی علیه روحیه قدرت‌ساز وطن‌پرستی در حال رخ‌دادن هست.

چهار: در روزهایی که ورزشکاران ایران با احترام نظامی در میادین بین‌المللی ورزش حاضر می‌شوند، اقلیت بسیار ناچیزی همانند فغانی عددی محسوب نمی‌شوند ولی باید از تلاش و نیت دشمن برای به‌کارگیری چنین افرادی به امید ایجاد رخنه‌ای کوچک در اتحاد کم‌سابقه ملت بزرگ ایران، سخن گفت.